İngiltere’nin Dagenham kentinde bulunan Ford Motor Company fabrikasında çalışan 187 kadın, Ford otomobilleri için koltuk kılıfları dikmekteydiler. 7 Haziran 1968’de, Rose Boland, Eileen Pullen, Vera Sime, Gwen Davis ve Sheila Douglass öncülüğündeki kadın işçiler, cinsiyet ayrımcılığına karşı, eşit işe eşit ücret talebiyle greve gittiler. Fabrikada dikiş makinesinde çalışan erkekler yarı nitelikli işçi kabul ediliyorken, kadınlar niteliksiz işçi olarak kabul edildiklerinden aynı işi yapan erkeklere verilen ücretin yüzde 85’ini alıyorlardı. Kadın çalışanlar, nitelikli işçi kabul edilme taleplerinin reddedilmesi üzerine greve gittiler. Greve Ford’un Halewood fabrikasında çalışan 195 kadın işçi de katıldı, böylece Ford’un otomobil üretimi durdu. Üç hafta devam eden grev ve görüşmeler sonunda, kadın işçiler sonraki yıl nitelikli işçi statüsüne yükseltilmeyi ve söz konusu dönemde ise aynı statüdeki erkeklerin aldığı ücretin yüzde 92’sini almayı kabul ettiler. Ford otomobil fabrikasının kadın işçilerinden ilham alan kadın sendikacılar Kadınlara Eşit Haklar İçin Ulusal Birleşik Eylem Girişimi Komitesi’ni kurdular. Bu komite Mayıs 1969’da Trafalgar Meydanı’nda 1000 kişinin katıldığı bir Eşit Ücret eylemi organize etti. Dagenham greviyle birlikte bu eylem 1975’te yürürlüğe girecek Eşit Ücret Yasası’nın 1970’te kabul edilmesini sağlamıştır.
Kaynak
Filiz Karakuş (2021) “7 Haziran 1968: “Eşit işe eşit ücret” için Londra’da Ford Dagenham fabrikasında kadınlar grevde!”, Çatlak Zemin, https://catlakzemin.com/7-haziran-1968-esit-ise-esit-ucret-icin-londrada-ford-dagenham-fabrikasinda-kadinlar-grevde/, [Erişim Tarihi, Haziran 2021].
Trade Union Congress (2021) “Dagenham Women’s Strike”, https://tuc150.tuc.org.uk/stories/dagenham-womens-strike/, [Erişim Tarihi, Haziran 2021].
Yazar
Demet Sayınta