Gün: 15 Eylül 2021

Bu makalede on dokuzuncu yüzyıl sonu ve yirminci yüzyıl başında kadın homososyalliğine ilişkin dönüşen söylemler üzerinde durulduktan sonra, Fatma Aliye’nin Refet (1898) romanı incelenecektir. Bu dönemde erkek entelektüeller kadın homososyalliğini cehaletle, geri kalmışlıkla ve kadın homoerotizmi ile özdeşleştirirken kadınlar, hetero-romantik aşk ve arkadaşlığa dayalı evlilik idealinden, erkek dostluğundan ve vatansever yoldaşlık düşüncesinden olduğu kadar akrabalık…

Bu yazıda 1949-1954 yılları arasında yayımlanmış Seksoloji: Cinsî Bilgiler Mecmuası’nı incelemeyi amaçlıyorum. Yapacağım incelemeyle, 1950lerin başında Türkiye’de cinselliğe dair söylemlerin ‘cinsel terbiye’ başlığı altında nasıl eklemlendiklerine ve geçerli kılındıklarına bakacağım. Her ne kadar salt dergi üzerine yapacağım inceleme dönemin cinsiyet rejimini anlamaya yetmeyecek olsa da, derginin içeriği dönemin toplumsal cinsiyet ilişkileri bağlamında değerlendirildiğinde önem kazanmaktadır.…

Bu yazıda “İşte Benim Zeki Müren” sergisinden hareket ile Zeki Müren’in Türkiye toplumundaki heteronormativitenin ihlaline olanak veren konumlanışına odaklanılmıştır.

İnternet bloglarının yaygınlaşması ile mutfağın artan popülerliği ve içerik üretiminde yemek temasının gittikçe artan kullanımına odaklanılmıştır. Kadınların daha aktif kullandığı yemek bloglarında araya sızan otobiyografik öğeler, günlük kullanımına benzer aktarımlar dikkat çekmektedir. Bu blogların kuşaklar arası kadınlık bilgisinin aktarımında kullanımı araştırılmıştır.

Modern sporlar hem benliğin bedensel olarak algılanışının ve kimliğin inşasında bireyler üzerindeki etkileri açısından hem de nüfus bilgisi ve düzenlemelerine sunduğu katkı açısından modern yönetimlerin önemli araçlarından biridir. Türkiye’de de modernleşmenin ilk yıllarından itibaren, modern sporlar modern yönetim biçiminin ve yeni yaşam tarzlarının gelişimine paralel olarak yaygınlaşmıştır. Ayrıca, pek çok feminist araştırmacının da işaret ettiği…

Bizde, Batılı kültürlerden farklı olarak, kardeşlik bağından abilik- ablalık konumları gözetilerek söz edilir hep. Hem abi, hem abladan olgunluk, fedakarlık beklenmekle birlikte “ağabey”lik halinin fazladan bir dokunulmazlığı vardır. Bu yazıda Türkiye’de sol hareket içinde “ablalık” adı altında sözü edilebilecek bir kurumun, poziyonun olup olmadığı tartışılmıştır.

Bu yazıda sadece başka kadınlar arası bilgi aktarımına değil, içinde bulunduğumuz birbirimize bilgi aktarma sürecine işaret etmeyi hedeflemiştir. Çalışma içinde sözlü görüşmeler yapılmış bilgi aktarım sürecinde tahakkümün yeniden üretimi tartışılmaya açılmıştır.

Bu çalışmada Memduh Şevket Esendal’ın Ayaşlı ve Kiracıları romanından başlayarak Esendal’ın romanları ve mektupları etrafında Ankara’nın, örtük bir tarihin, eleştirisi yapılmıştır.

Bu çalışmada, kentin taşrasında geçen Başka Semtin Çocukları (Aydın Bulut, 2008), Bornova Bornova (İnan Temelkuran, 2009) ve Kara Köpekler Havlarken (Mehmet Bahadır Er & Maryna Gorbach, 2009) filmleri, taşranın değişen anlamlarına bağlı olarak, dışarıda kalma ve erkeklik bağlamında tartışılmaktadır. Taşra; sıkıntı hali, kenara itilme, tekinsizlik ve dışarıda kalmayla tanımlanmış, kentin taşrası olarak kenar mahalle temsili…